توری بسته بندی (کیسه راشل)

کیسه راشل در ابعاد و رنگهای مختلف

درخت شلیل - بخش دوم

نهال حاصل از کاشت هسته شلیل در گلدان در صورت شرایط مساعد محیط در مدت ۷-۵ سال به باردهی می رسد. بنابراین لازم است با بزرگ شدن نهال، آن را به گلدان بزرگتر انتقال دهید. در حین رشد کود دهی را فراموش نکنید .

آفات و بیماری های درخت شلیل و هلو

شیره زدن : هسته داران مثل هلو ، زرد آلو ، گوجه سبز ، شلیل و …. به شیره زدن حساس می باشند . دلایل مختلفی برای ایجاد شیره در تنه درختان وجود داره

الف : تنش های دمایی ، مثلا هوا به شدت سرد شود که باعث ترک خوردن پوسته درخت شود

ب : آلودگی های قارچی که معمولا به دلیل شیوه های نادرست آبیاری  و عدم استفاده دقیق از کودهای حیوانی می باشد

نکته ای که خیلی مهمه این هست که شیره زدن درخت باعث می شه دیگر حشرات و همچنین انواع قارچ ها و باکتری ها به سمت درخت جذب شده و باعث ایجاد بیماری های ثانویه در درخت ها شوند .

پیشگیری از شیره زدن و سمق درخت :

الف : آبیاری را به گونه ای انجام دهید که تنه درخت خیس نشود . آب با فاصه از تنه درخت باشد

ب : کودهای حیوانی پوسیده استفاده کنید و سعی کنید در مجاورت تنه درخت نباشد و با فاصله کودهای حیوانی را استفاده کنید و حتما با بیل آنها را با خاک مخلوط کنید

ج : هر سال در اواخر دی ماه یا اواسط بهمن ماه تنه درختان را با اکسی کلرور مس آغشته کنید . با برس به تنه درخت از سطح زمین تا ارتفاع ۵۰ سانتی متری بزنید

درمان شیره زدن و سمغ درخت :

د : در فصل رشد نیز می توانید از اکسی کلور مس به صورت محلول پاشی استفاده نمایید

ه : اگر محصولی به نام ” آلفاسیتول ” را پیدا کردید که محصولی فوق العاده هست با نسبت ۱ لیتر در هزار لیتر آب کل درختان را در فصل رشد ( اردیبهشت ) محلول پاشی کنید

نکته مهم :

اگر شیره رنگ شفاف دارد همان موارد بالا را رعایت کنید ولی اگر شیره به رنگ قهوه ای یا سیاه بوده و کدر شده است با من تماس بگیرید تا راهنمایی تان کنم

بیماری سفیدک سطحی هلو و شلیل:
علایم بیماری : ابتدا روی برگها و سر شاخه های جوان لکه های رنگ پریده ظاهر می شود که تدریجا از میسلیوم سفید نمدی شکل پوشیده می گردند. برگهای مورد حمله پس از مدتی شکل طبیعی خود را ازدست می داده – پژمرده و خشک می گردند.وسپس می ریزند بخش انتهای شاخه های جوان نیز از میسلیوم سفید رنگ قارچ پوشیده می شود.
میوه های آلوده چنانچه ریز و ابتدای تشکیل آنها باشد می ریزند . اگر میوه ها بعدا آلوده شوند روی آنها لکه های سفت به رنگ سفید یا قهوه ای متمایل به خاکستری ایجاد می گردند. باغداران به این بیماری کچلی هلو می گویند.

مبارزه: برای مبارزه می توان از الوزال به نسبت ۵ در هزار و یا ازکاراتان به نسبت ۱.۵در هزار استفاده نمود.

برای مبارزه با سفیدک حقیقی درختان میوه هسته دار می توان از قارچ کشها استفاده کرد، میزبانهای آلوده را حذف نمود یا از ارقام مقاوم بهره گرفت. برای مبارزه با آلودگیهای میوه، موقع سمپاشی مهم است. حذف و انهدام بوته های گلسرخ آلوده واقع در مجاورت باغهای زردآلو، شلیل، هلو و آلو توصیه می شود. هر گونه عملیات باغبانی که موجب افزایش جریان هوا(در باغ و داخل تاج پوشش درختها) و کاهش رطوبت شود، در جلوگیری از بیماری و کاهش شدت آن موثر بوده، باید اعمال گردد.

بهترین زمان سپاشی وقتی است که گلبرگها درخت ریخته و میوه تشکیل شده باشد. حداقل سه و حداکثر هفت بار- بسته به ضعف یا شدت بیماری- باید درختان شده باشد. حداقل سه و حداکثر هفت بار- بسته به ضعف یا شدت بیماری- باید درختان مبتلا سمپاشی شوند. سمپاشی اول پس ار رزیزش گلبرگها و سمپاشی بعدی به فاصله ۱۰ تا ۱۴ روز به عمل می آیند. سمپاشی بعد از گل برای جلوگیری از آلودگی میوه حائز کمال اهمیت است. خزانه های بذری و پیوندی هلو باید مرتب به فاصله ۱۰ تا ۱۴ روز یکبار تا اواسط تابستان سمپاشی شوند.

اگر دمای محیط کمتر از ۱۵ درجه سانتی گراد باشد، به جای الوازال از کاراتان استفاده شود. در مبارزه با سفیدک حقیقی درختان میوه هسته دار، روش سمپاشی مهم است بدین معنی که هنگام سمپاشی باید دقت شود تمام قسمتهای درخت به ویژه دو سطح برگ و تمام سطح میوه و سرشاخه ها کاملاً به محلول سمس آغشته گردند. استفاده از قارچ کشهای بوپریمات با نام تجاری نیمرد در مبارزه شیمیایی با سفیدک پودری هلو و شلیل در ایتالیا نتایج خوبی داشته است.

بیماری پیچیدگی برگ هلو

بیماری پیچیدگی برگ هلو و شلیل ( Peach leaf curl ) پراکندگی جهانی داشته و در بیشتر مناطق تولید هلو، شلیل و گیلاس شایع است. باغداران به این بیماری لب شتری یا بادسرخ نیز می گویند.

علائم بیماری:

اولین نشانه های بیماری در بهار به شکل لکه های زرد یا متمایل به قرمز روی برگ های درحال رشد بروز می کند. محل این لکه ها در برگ به تدریج کلفت و چین خورده شده و سرانجام موجب پیچیدگی برگ می شود. بخش هایی از برگ در محل لکه ها چین دار، ترد و شکننده شده و ممکن است در سطح آنها لایه ای سفیدرنگ از اسپور( اندام زایشی قارچ) تشکیل شود.

برگ های بیمار ممکن است زودهنگام بریزند و اگر روی درخت باقی بمانند، در مواردی که بیماری شدید باشد، به رنگ قهوه ای تیره درمی آیند.

تشکیل میوه روی درختان بیمار کاهش پیدا کرده یا متوقف می شود. میوه ها به ندرت آلوده می شوند اما درصورت ابتلا به بیماری، لکه های نامنظم برجسته چین دار متمایل به قرمز روی آنها بوجود می آید. میوه های آلوده به طور طبیعی رشد نکرده و می ریزند.

عامل بیماری ، نحوه انتشار و چرخه زیستی آن :

عامل این بیماری قارچ Taphrina defomans می باشد.

قارچ عامل زمستان روی فلس جوانه ها، شاخه ها و سرشاخه های آلوده به سربرده و در بهار با بارش باران شسته شده و روی جوانه های برگ قرار می گیرد. با فراهم شدن محیط مساعد جوانه زده و آلودگی شروع می شود.

در اوایل نمو جوانه ها چنانچه هوا سرد و مرطوب باشد، بیماری توسعه پیدا می کند.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری :

• انتخاب پایه و پیوندک سالم و ارقام مقاوم
• جمع آوری و انهدام شاخ و برگ های آلوده
• سم پاشی های چهارگانه دوره ای با بردوفیکس:

– سم پاشی با بردوفیکس ١۰ در هزار پس از ریزش ٧۰ درصد برگ ها در پاییز

– سم پاشی با بردوفیکس ١۰ در هزار قبل از تورم جوانه ها

– سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها

– سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بلافاصله بعد از تشکیل میوه

در صورت وجودآلودگی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری، سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار ١۵ تا ٢۰ روز بعد، دو دو نوبت تکرار شود.

نگهداری و بسته بندی پیاز - قسمت دوم

روش های انبار کردن پیاز:

پیاز را می توان به یکی از گونه های زیر انبار و نگهداری کرد:

• بصورت فله‌ای
• در جعبه های خیلی بزرگ  (کریت)
• در  بسته هایی که روی پالت گذاشته می شود.
• در کیسه‌های بسته بندی مانند کیسه راشل
• در ظروف کوچک
• شرایط بهینه نگهداری

نگهداری طولانی مدت پیاز بسته به سیستم  نگهداری و مقاومت نوع پیاز در برابر سرما،  می تواند در دماهای گوناگون به شکل زیر انجام گیرد:

• دما  و رطوبت نسبی انبار در مدت نگهداری باید ثابت بماند. تغییر قابل قبول دما و هم‌چنین رطوبت نسبی به ترتیب از 1+ الی 1- درجه سلسیوس و 5%+ و 5%- رطوبت نسبی است.
• رطوبت نسبی انبار برای نگهداری پیاز بسیار مهم است. معمولا رطوبت نسبی 65 الی 5 درصد به عنوان شرایط استاندارد جهت نگهداری پیاز شناخته شده است.
•  برای نگهداری در دمای محیط در انبارهایی که سرمای مصنوعی ندارند باید از هوادهی طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد.
• هرگاه دمای بیرون از انبار کمتر از دمای درون آن باشد می توان هوای بیرون را به درون انبار راه داد.
• برای پرهیز از خطر زیان سرما به پیاز نباید هوایی را که دمای آن کمتر از 3 درجه سلسیوس است به درون انبار راه داد.
• هوا در تمام دوره نگهداری در فاصله های منظم تازه شود.
• از نظر کیفی در مدت انبارداری پیاز در  سردخانه، طی دو ماه اول ساقه و ریشه تولید نمی شود. اما پس از این مدت نیاز به دقت بیشتری در نگهداری از پیاز در انبار است. رشد ریشه در نتیجه رطوبت بالا و رشد ساقه به دلیل حرارت بالای انبار می باشد.
• دمای  10 الی 20 درجه سانتی گراد بدترین دما برای نگهداری پیاز است و کیفیت آن را کاهش می دهد. اما در دمای 2 الی 4 درجه سانتی گراد می توان پیاز را تا 5 ماه  نگهداری کرد، ولی با افزایش طول مدت انبارداری در دمای بالا جوانه زنی سریع تر می شود.
• شاخص تندی پیاز، اسید پیروویک، ارتباط مستقیم با دمای انبارداری و مقدار آب موجود در بافت پیاز دارد.
• به طور کلی سورتینگ و خصوصا درجه بندی پیاز ارقام مختلف از نظر اندازه بر کیفیت پیازهای انبارشده تاثیر مثبت دارد. 
• برداشت محصول پیاز باید با دقت کامل صورت گیرد و از زخمی شدن آن تا حد امکان جلوگیری شود.
• پیاز هرگاه به‌اندازه کافی خشک نباشد باید پس از درآوردن از خاک چند روزی در مزرعه بماند تا برگ و پوست خارجی آن خشک شود.
• کودهای ازتی هرگاه بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد دوران نگهداری پیاز را کوتاه می کند.
• هنگام انتقال پیاز به انبار باید گل و خاک و آلودگی های مزرعه آن گرفته شود.
• پیازهایی که در مزرعه خشکی مطلوب را به دست نیاورده اند بایستی به وسیله گردش هوا خشک شود.
• محیط سردخانه باید تاریک باشد.
• هرگاه در زمان خروج پیاز از انبارهای سرد، اختلاف درجه حرارت با محیط خارج از انبار بیش از  10 درجه سانتی گراد باشد باید به تدریج دمای پیاز را  با وسایل مخصوص به نزدیک دمای هوای مجاور آورده تا از جمع شدن قطرات آب و حباب  بر روی آن جلوگیری شود.
• انبارهای مدرن پیاز باید به گونه ای طراحی شوند که از تمام جهات امکان هوادهی وجود داشته باشد.
• پایه های محل انباشت پیاز در انبار  باید حدود 45 تا 60 سانتی متر از سطح زمین فاصله داشته  و  سقف انبار نیز  باید حدود 60 سانتی متر بالاتر از پیازهای انبار شده باشد.

خلاصه نکات مهم مراحل برداشت و انبار کردن پیاز

برداشت به موقع و قبل از فصل بارش و اطمینان از رسیدن مناسب پیاز(زرد شدن و پژمرگی برگهای بوته)  

قطع آبیاری قبل از برداشت و عدم مصرف کود ازت در مراحل آخر رشد (باعث افزایش طول انبارداری می شود)

اطمینان از خشک بودن و تمیز بودن پیاز ها 

به حداقل رساندن صدمات مکانیکی حین برداشت و جابجایی

جداسازی پیازهای آسیب دیده قبل از انبار کردن

درجه حرارت،  نور، رطوبت و تهویه مناسب انبار

مزایای استفاده از کیسه توری بسته بندی راشل: 

- سهولت بسته بندی و تهویه هوا درون کیسه 

- جلوگیری از فاسد شدن محصول 

- استحکام و مقاومت بالا 

- قیمت تمام شده مناسب برای کشاورزان

- زیبایی و تنوع رنگ (زرد، قرمز، پرتقالی، سبز، بنفش)

- داشتن نخ سرکیسه بر روی دهانه کیسه ها به منظور بسته شدن دهانه کیسه به شکل مناسب 

--------------------------------------------------

مشخصات کیسه راشل:

 

برای مشاهده مقاومت انواع این کیسه‌ها در برابر پارگی و کشش، اینجا و اینجا کلیک کنید.

نگهداری و بسته بندی پیاز - قسمت اول

اهمیت غذایی

پیاز به صورت خام در تهیه سالاد و همچنین در تهیه غذاهای مختلف و سوپ استفاده و باعث خوش طعم شدن غذا  می گردد .  برگهای سبز آن در پختن غذا و یا مانند سایر سبزیها به صورت خام و گاهی به صورت ادویه و چاشنی در تهیه غذا و یا  با سرکه به صورت ترشی استفاده می شود . در ذائقه ایرانی پیاز ،یکی از مواد و ارکان اصلی در تهیه غذا می باشد. در خارج از ایران نیز، پیاز را به صورت خام درتهیه سالاد و به صورت پخته در تهیه سوپ و غذا و همچنین ترشی مصرف می کنند .

برگهای متورم پیاز که قسمت حجیم آن را تشکیل می دهد ،‌ دارای مقدار زیادی اینولین می باشد. اینولین نوعی نشاسته است که بر اثر تجزیه در بدن به فروکتوز و مقدار کمی گلوکز تبدیل می شود . در 100 گرم پیاز  87%‌ آب ،‌ 11%‌ کربوهیدرات ،‌ 2/1 %‌ پروتئین ،‌ 4/0 %‌ املاح کانی ،‌ 6/0%‌  ترکیبات فیبری  وجود دارد ‌و دارای ویتامینهای دسته B  و ویتامین C و ویتامین A  می باشد . عناصر کلسیم ،‌ فسفر ،‌ پتاسیم ،‌ منیزیم و آهن نیز در پیاز به وفور یافت می گردد .

مزه و طعم و تندی پیاز مربوط به روغنی به نام آلیل پروپیل دی سولفاید است که  به نوع شرایط آب و هوایی محیط کشت بستگی خواهد داشت . پیاز و سایر گونه های جنس Allium( بخصوص سیر) ،‌  دارای ترکیبات امینواسید قابل حلی در آب به نام آلین Alin  است . آلین توسط آنزیم آلیناز Allinaz  به آلیسین تبدیل شده که  ترکیبات آلیسین Allicin  خاصیت ضد باکتریایی داشته و باعث استفاده پیاز  به عنوان یک داروی آنتی بیوتیک  در درمان سرما خوردگی، می گردند . تحقیقات گسترده در آمریکا نشان داده اند که با خوردن پیاز خام بسیاری از بیماریهای قلبی  قابل درمان می باشد . اخیرا  نیز دانشمندان آمریکایی به ترکیباتی از مواد موجود در پیاز پی برده اند‌ که ضد سکته مغزی می باشد .

پیاز از جمله محصولاتی است که در شرایط مناسب می توان برای مدت زیادی پس  از برداشت در انبار نگهداری گردد. 

برداشت پیاز

نحوه و شرایط برداشت تاثیر زیادی بر ماندگاری پیاز خواهد داشت و  نکاتی که در زمان برداشت باید رعایت شود عبارتند از:

 

• رنگ اکثر برگهای هوایی بوته پیاز زرد شده و پژمرده و درحال افتادن باشد.
• گردن پیاز نرم بوده باشد و به گونه ای بریده شود که پس از خشک شدن طول آن حداکثر 4 سانتی متر باشد.
• زمان مناسب برداشت و گردآوری پیاز ، پیش از شروع  باران های فصلی است.
• مقدار ماده خشک و تندی پیاز با رسیده تر شدن آن رو به افزایش رفته که منجر به ماندگاری طولانی تر می‌گردد.
• باید  برداشت پیاز در هوای خنک انجام گردد.
• برداشت پیاز پس از باران حساسیت آن را به بیماری های بعد از برداشت افزایش خواهد داد.

 

نکات مهم برای نگهداری از پیاز

 

• برای نگه داری طولانی مدت از پیاز نوع تند آن به جهت مدت زمان ذخیره سازی بیشتر ، بهترمی باشد.
• در صورتی که پوست روی پیاز خشک نشده باشد،  بدون جدا کردن آن ، برای مدت دو الی چهار هفته در فضایی با تهویه مناسب قرار داده تا پوست روی پیاز به طور کامل خشک گردد.
• محیط  نگهداری پیازها می بایست خشک ، تاریک(به دور از نور آفتاب) ، متعادل و خنک باشد. به این معنا که پیازها نباید در یخچال نگه داری گردند.
• کیسه پیاز را می توان در انباری که خشک و خنک بوده  و مانع نفوذ نور خورشید به آن می شود برای مدت طولانی ذخیره گردند.

 

در قسمت دوم این مقاله به نکات مهم و ضروری در نگهداری و بسته بندی پیاز از جملهتوری بسته بندی کیسه راشل اشاره خواهیم کرد.

کیسه (توری) بسته بندی

برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به این محصول به این سایت مراجعه بفرمایید.

درخت شلیل - بخش اول

شلیل نوعی از خانواده هلو است. شلیل نوعی هلو است که پوست صاف و گوشت تیره تر دارد که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند و به همین علت هلوی بدون کرک نیز نامیده می‌شود و طعمی مطبوع و شیرین تر از هلو دارد.

شلیل درختی است که  ۴ تا ۱۰ متر ارتفاع رشد می کند. برگ های آن نیزه ای شکل، به طول ۷ تا ۱۶ سانتیمتر و عرض ۲ تا ۳ سانتیمتر و با رگبرگ های پرمانند می باشند.

جوانه های درخت شلیل  ساده، ۳ عدد در محور هر برگ، جوانه های جانبی زایشی و جوانه وسط رویشی است. جوانه های آن بسیار شبیه بادام است.

انواع نهال شلیل

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظر اندازه، شکل، طعم، بافت و رنگ متفاوت هستند. گونه‌های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیباتر و عمر طولانی‌تر هسته، در حال ارتقا می‌باشند. بسیاری از گونه‌های جدید که امروزه مشاهده می‌شوند شاید در ۵ یا ۱۰ سال آینده دیده نشوند.

انواع دیگر شلیل رایج :  شلیل انجیری ، شلیل شبرنگ ،شلیل سفید، شلیل شمس، شلیل مغان، رد گلد و… است که بعضاً دیررس می‌باشند.تا اواخر دهه ۴۰ شمسی شلیل‌ها سبز کمرنگ و دارای اندازه‌ای کوچک و گوشتی سفید بودند.

انواع هلو و شلیل در باغات استانهای تهران، البرز، همدان، کردستان و خراسان شمالی تولید می‌شود که در این میان استان البرز مقام اول را دارد.

گونه‌ای از شلیل به نام شبرنگ می‌باشد که رنگ قرمز آن روشنتر است و درخت آن سریع رشد می‌کند و گونه‌ای بسیار پر بازده است. گوشت میوه زرد و هسته به میوه متصل است.

شلیل انجیری

شرایط محیط رشد شلیل :

آب و هوای مناسب : پایدارى هلو، در برابر سرماى زمستانه، از سیب و گلابى کمتر و تقریباً مشابه بِه مى‌باشد. براى هلو، سرماى کشنده معمولاً حدود ۲۱- درجه سانتى‌گراد است ولى اگر هوا به سرعت سرد شود در دماهاى ۹- الى ۱۳- درجه نیز جوانه ها و حتى شاخه هاى جوان خشک مى شوند. نیاز سرمائى هلو براى بیرون آمدن از استراحت زمستانه ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ساعت دماى زیر ۷ درجه سانتىگراد مى باشد. هلو، در برابر گرماى تابستان، مقاومتر از سیب است و در تابستان هاى گرم، میوه آن مانند گلابى از کیفیت بهترى برخوردار مى شود.

عمر درخت شلیل : شلیل درختی ‌نسبتاً‌ کم عمر است. علت عمر کم بودن آن، چوب ترد و شکننده اش است و علت تردی چوبش نسبت زیاد پوست به استوانه مرکزی آن است. به همین دلیل تربیت آن به صورت Open Cnter است تا شاخه هایش در اثر وزن زیاد نشکند.

نکات گرده افشانی : گل ها در بهار و قبل از برگ ها به وجود می آیند. این گل ها منفرد یا دوتایی، به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر، به رنگ صورتی و دارای پنج گلبرگ می باشند. گل شلیل، به صورت جانبی، از یک جوانه ساده روی شاخه یکساله به وجود می آید. بیشتر ارقام این درخت خودبارورند.
گرده افشانی می تواند توسط باد انجام شود ولی کندو گذاری در باغ ، مقدار محصول را بالا می برد. بهتر است در زمان گلدهی هوا خشک باشد. زمان گلدهی اوایل بهار بعد از بادام و زردآلو و حدود ۳ هفته قبل از سیب می باشد. زمان رسیدن میوه در ارقام زودرس از اوایل تابستان و در ارقام دیررس در اوایل پاییز است.

خاک : ریشه هلو، در برابر کمبود تهویه خاک بسیار حساس است و از غرقاب شدن، به شدت آسیب مى بیند. این درخت، براى بهترین رشد، به خاک هاى نسبتاً سبک، با ژرفاى ۱ تا ۵/۱ متر و زهکش کامل نیاز دارد.

شکوفه های باغ شلیل

تکثیر رایج شلیل :

ازدیاد شلیل همانند هلو به روش پیوند انجام می شود. این گیاه را می توان روی پایه های هلو، زردآلو، بادام و آلو پیوند زد.
فاصله کشت برای ارقام معمولی شلیل، ۶ تا ۷ متر است و در یک باغ خوب می توان انتظار ۴۰ تا ۵۰ تن محصول در هکتار داشت. در روش های داربستی فواصل کشت کمتر و مقدار محصول بسیار بیشتر است و تا ۱۱۰ تن در هکتار نیز می رسد.

 ایجاد باغ شلیل

چون عمرهلو یا شلیل نهایتآ ۱۰سال می باشد پس می توانیم یک نوع درخت با عمر بیشتر هم خانواده انتخاب کنیم مثل گلابی یا سیب  که من به شخصه گلابی را به سیب ترجیح می دهم چون قیمت گلابی همیشه بالاتراز سیب بوده وباروری بیشتری نیزدارد .  که بس ار پایان عمر شلیل از باغ ا درامد خالی نشود .

برای احداث ابتدا باید زمین مورد نظر را تسطیح کرده وبه عمق ۶۰سانتیمترشخم  میزنیم پس ازشخم اقدام به زدن جوی های کوچک(جوی خربزه)با فاصله ی ۴.۵تا۵مترازیکدیگرمیکنیم (فاصله ردیف ها ۴.۵برای باغ های کوچک،  ۵متر برای باغ های بزرگ)  پس از زدن جوی ازیک سابسویلر(زیرشکن)یک تیغه به ارتفاع ۱.۲۰تا۱.۵متری برای شکافتن داخل جوی ها استفاده می کنیم با این کار دیگراحتیاج به کندن گودال بزرگ نداریم برای کاشت برداشتن ۲بیل خاک کافی است

۱ - کشت متراکم : سپس به فاصله ۱.۵مترازیکدیگراقدام به کاشت میکنیم هرسه درخت باید۲درخت اول هلو یا شلیل و۱درخت گلابی یا سیب باشد. 

 ۲ - کشت با فاصله : به فاصله ۴ تا ۵ مترازیکدیگراقدام به کاشت میکنیم

دراین روش کاشت هم هزینه کندن گودال تقریبآبه ۰میرسدهم درزمان صرفه جویی میشودوهم رشددرخت فوق العاده میشودبا این روش درخت هلویاشلیل میتواند دریکسالگی به بارنوبربنشیند.

ابیاری درختان شلیل: درخت شلیل در سال‌های اول رشد و بخصوص در فصل رشد به آبیاری فراوان نیاز دارند.  آبیاری این گیاه بهتر است به روش کرت بندی نباشد . زیرا هم به ریشه‌ها اجازه تنفس داده نمی‌شود و هم از طریق تماس مستقیمی که طوقه با آب دارد درخت را بیمار می‌کند. بهتر است از ابیاری قطره ای استفاده کنید .

استفاده حداکثری از اب و زمین : اگرباروش غرق آبی آبیاری میکنید درسال اول دراین باغ میتوانیدهرنوع محصول صیفی که دلخواه تان است بکاریدکه این کاربرای تقویت درخت نیزخیلی مفیداست اما درسال دوم فقط میتوانید اقدام به کاشت هندوانه کنیدچون درسال دوم بخاطرشاخ وبرگ زیاد درخت بر زمین سایه می اندازد

نکته در ابیاری قطره ای : اگر قصددارید این باغ یا هرباغ دیگررا به صورت قطره ای آبیاری کنیدبرای اینکه ازشرعلفهای هرز در امان باشیددرپایین تنه هردرخت یک بطری نوشابه ۱.۵لیتری را به صورت در باز وبرعکس درعمق ۲۰تا۳۰سانتیمتری قراردهید سپس ته بطری را بازکرده  وقطره چکان لوله آبیاری رادرون آن قرار دهیدبا این کارچون آب به درون بطری ودرعمق ۲۰تا۳۰سانتیمتری ریخته می شودبنابراین رشدعلفهای هرز به حداقل خودمی رسد

میوه درخت شلیل

تولید نهال درخت شلیل از بذر یا هسته میوه :

بذر بسیاری از درختان میوه پس از کاشت چون نتاج متفاوتی در اثر دگر گشنی بوجود می آورند کشت بذر آنها مرسوم نیست. . بذر حاصل از هسته درختان میوه هسته دار مانند شلیل و یا هلو صفات خوبی از والدین خود را به همراه دارند.  بیشتر درختان شلیل بدست آمده از بذر ,میوه ای مثل میوه بذرگیری شده تولید می کنند.

بهترین زمان برای بذر گیری از هسته ,فصل تابستان و از میوه کاملا رسیده می باشد. توجه داشته باشید که برخی از ارقام درختان شلیل بذر کامل تولید نمی کنند مانند میوه درختان شلیل زودرس که ممکن است بذرآنها به خوبی جوانه نزنند. برای تکثیر این گونه ها باید از پیوند زدن استفاده کنید .
هسته را از میوه های رسیده شلیل جدا کنید و بگذارید آنها به مدت ۳ یا ۴ روز خشک شوند.خشک کردن هسته امکان گرفتن بذر از داخل آنها را آسان تر می کند. پوسته هسته خشک شده اسان تر ترک می خورد . با احتیاط چند ضربه آهسته به هسته خشک بزنید تا بیشتر ترک بخورد یا هسته را بین انبر قرار داده به اهستگی فشار دهید تا هسته ترک بردارد.احتیاط کنید که بذر داخل هسته آسیب نبیند.

بذر را در یخچال بگذارید : مواد بازدارنده طبیعی در بذر شلیل وجود دارد که از جوانه زنی آن جلوگیری می کند.نگهداری بذر شلیل در دما های سرد مثل یخچال موجب غیر فعال شدن این مواد بازدارنده می شود.در شرایط طبیعی ماه های سرد زمستان در طبیعت این مواد را غیر فعال می کند.پس بذر شلیل را تا مدتی در یخچال می گذراند که پس از رفع سرمای بهاره نسبت به کاشت آن داخل گلدان اقدام می کنند.

کاشت در گلدان : در بهار بذر شلیل را به مدت یک شب در اب خیس می دهند. سپس بذر را درگلدان دارای خاک باغچه به عمق حداقل دو برابراندازه طول بذر قرار می دهند. در مدت کمتر از یک ماه جوانه زنی در بذر مشاهده می شود. گرمای محیط کشت حدود ۲۳ درجه سانتی گراد باشد.

نهال حاصل از بذر شلیل در مدت ۷-۵ سال به بار دهی می رسد.

کاشت شلیل در گلدان

 کاشت هسته شلیل در منزل
برای کاشت شلیل در گلدان انتخاب بذر مناسب بسیار مهم است. برای این منظور لازم است از بذر درختان شلیلی پا کوتاه استفاده کنید، البته چنانچه قصد دارید شلیلی شما بار دهد در غیر این صورت و به عنوان یک گیاه زینتی میتوانید از هر هسته شلیلیی برای کاشت استفاده کنید.
انتخاب گلدان مناسب نیز مهم است. در مراحل بعدی رشد نهال شلیل قطر گلدان ۴۵ تا ۹۰ سانتیمتر باشد.
برای جدا کردن گوشت میوه شلیل از هسته آن را داخل دهان نکنید زیرا احتمال دارد بزاق دهان بر روی قوه نامیه گیاه تاثیر گزارد.

مراحل کشت هسته شلیل در گلدان :

۱- ابتدا بایستی هسته را از گوشت میوه شلیل جدا کنید. اگرچه این کار کمی مشکل است ولی تلاش کنید تا کاملا گوشته میوه از هسته جدا شود. به این منظور میتوانید میوه شلیل را ۳ تا ۴ روز در سایه بگزارید تا خشک شود، در این صورت جدا کردن هسته آسانتر خواهد بود.

۲- در مرحله بعد لازم است قسمت چوبی هسته را به آرامی بشکنید. دقت کنید که هنگام جدا کردن پوسته چوبی مغز هسته آسیب نبیند زیرا امکان سبز شدن هسته در صورت آسیب از بین خواهد رفت. برای جدا کردن هسته چوبی میتوانید از انبر استفاده کنید تا پوسته چوبی ترک بخورد و بتوانید مغز هسته را خارج کنید.

۳- برای کاشت هسته شلیل در گلدان بهتر است چند روزی هسته را داخل پلاستیک و در داخل یخچال قرار دهید تا مواد بازدارنده موجود در هسته که مانع جوانه زنی بذر میشوند، غیر فعال شوند.

نکته : توجه داشته باشید که هسته شلیل را در کنار میوه هایی مانند موز در یخچال نگزارید زیرا اتیلن تاثیر منفی بر قدرت جوانه زنی هسته شلیل خواهد داشت. در شرایط طبیعی ماه های سرد زمستان در طبیعت این مواد را غیر فعال می کند.

۴- هسته شلیل را یک شب در آب بخسانید. در این مرحله هسته شلیل آماده کاشت داخل گلدان است.

۵- گلدان مورد نظر را با خاک مناسب (مخلوطی از خاکبرگ و شن) پرکنید. هسته شلیل را در عمق دو برابر اندازه طول هسته شلیل در خاک بکارید.

۶- گلدان را در دمای ۲۳ درجه سانتیگراد قرار دهید. هسته شلیل در حدود یک ماه بعد جوانه خواهد زد.

نهال حاصل از کاشت هسته شلیل در گلدان در صورت شرایط مساعد محیط در مدت ۷-۵ سال به باردهی می رسد. بنابراین لازم است با بزرگ شدن نهال، آن را به گلدان بزرگتر انتقال دهید. در حین رشد کود دهی را فراموش نکنید

توری بسته بندی

توری بسته بندی ( کیسه راشل ) محصولات مختلف باغی و کشاورزی

پرورش قارچ خوراکی در منزل - بخش دوم

اسپر آماده کاشت
اسپر قارچ را نمی‌توان مستقیما کاشت زیرا امکان دارد همراه با اسپر قارچ تعداد زیادی قارچهای سمی وجود داشته باشد. بنابراین بایستی از اسپر آماده کاشت به نام اسپون که در محیط کاملا استریل ، محفوظ و سلکته شده رشد کرده و به حالت خواب در آورده‌اند استفاده نمود. طرز عمل و تهیه آن بدین ترتیب است که اسپر قارچ خالص شده را در محیط کاملا استریل آزمایشگاه قبلا پرورش داده، بطوری که میسلیوم قارچ رشد خود را شروع نماید. سپس آنرا در حالت عقیم برده و مانع رشد بیشتر آن می‌شوند و در محیط کاملا استریل و محفوظ به نام اسپون قارچ به فروش می‌رسانند.
طرز کاشت اسپون
یک قطعه اسپون را که در محیط بسته و کاملا استریل محفوظ است باز کرده و به دوازده قطعه کوچک تقسیم نموده و قبلا سطح خاک بستر را به فاصله 25 سانتیمتر ، قطعه چوبهای در خاک بستر فرو برده و علامت گذاری کنید. در محل هر سوراخ قسمتی از خاک را تا عمق 5 سانتیمتر با وسیله‌ای خارج کرده و با دست چپ یک قطعه اسپون به جای آن گذاشته و روی آنرا می‌پوشانند. بطوری که عمق کاشت 5 - 3 سانتیمتر از سطح خاک باشد و به همین ترتیب پیش می‌روند تا کلیه بستر کاشت شود.
پوشاندن سطح بستر
ده تا چهارده روز بعد از تاریخ کاشت اسپون ، بایستی سطح کشت را بوسیله یک لایه دو سانتیمتری خاک استریل شده پوک و منفذدار پوشانده و کاملا آنرا مسطح و یکنواخت نمود. در این موقع درجه حرارت بستر بایستی 15.5 درجه باشد. باید توجه داشت که در موقع روکش کردن بستر ، اسپونها باید رشد خود را شروع کرده باشند و میسلیوم قارچ در اطراف محلی که اسپون کاشته شده رشد نموده و گسترش پیدا نموده باشند. در این موقع بوی مطبوع قارچ در محوطه و در محل بستر به مشام می‌رسد.
در این موقع باید کاملا دقت شود تا به هیچ وجه ، بستر کشت تکان نخورد و جابجا نشود و مخصوصا اگر تخته کف و طبقات شکم داده و یا قدرت نگهداری بستر خاک را نداشته باشد میسلیوم قارچها پاره شده و تمام محصول از بین می‌رود. پس از پوشش نمودن سطح بستر ، میسلیوم رشد سریع خود را شروع کرد و برای تسریع در رشد میسلیوم ، درجه حرارت محیط بایستی بین 16 - 14 درجه باشد. در صورتی که درجه حرارت محیط کشت خیلی بالا باشد، بکار بردن آهک در مخلوط خاک پوشش بستر صلاح نمی‌باشد.
شرایط برای پرورش و رشد قارچ
تهویه
تهویه در محیط اتاق کشت باید بطور یکنواخت انجام شود و نبایستی روی سطح کشت را بیش از حد نیاز هوا داد و تهویه در کلیه نقاط اطاق بطور یکنواخت باشد.
درجه حرارت
چنانچه درجه حرارت بستر کشت به کمتر از 14 درجه برسد و درجه حرارت محیط اطاق به حدود 7 درجه برسد بایستی اطراف بستر را با پارچه ضخیم پوشاند تا مانع تبادل حرارت به محیط شود. برای سرعت رشد قارچ می‌توان درجه حرارت محیط را به 14.5 درجه رساند و میزان تهویه را بالا برد ولی باید دقت شود که جهت حرکت هوا به طرف سطح قارچ نباشد.

رطوبت هوا و آبیاری در موقع تشکیل قارچ ، محیط اطاق احتیاج به رطوبت دارد. بطور متوسط بهترین درجه رطوبت برای کشت بین 80 - 70 درصد می‌باشد. چنانچه درجه رطوبت هوا از این مقدار کمتر شود سطح کلاهکها ترک برداشته یا سطح کلاهک قارچ لک‌دار می‌شود. علاوه بر این سطح بستر خشک شده و احتیاج به آبیاری بیشتری دارد. برای تقلیل میزان رطوبت هوا لازم است در نقاط مختلف اطاق ، رطوبت سنجهای کار گذاشته شود و بطور مرتب مورد بازدید قرار گیرد. در صورتی به علت خشک شدن خاک سطح بستر ، احتیاج به آبیاری است. بایستی بوسیله غبار پاش روی سطح خاک آن هم به حدی که آب در سطح بستر جریان پیدا نکند و یا در یک جا جمع نشود آبپاشی کنید. آبیاری را با آب خالص و با درجه حرارت 32 درجه و بسیار بااحتیاط انجام دهید.
تقویت خاک بستر
پس از آنکه قارچها بزرگ شده و نزدیک به برداشت شوند می‌توان روی سطح بستر کود مایع پاشید ولی باید دقت نمود که روی کلاهک قارچ پاشیده نشود این عمل در بالا بردن میزان محصول بسیار موثر است.
برداشت محصول به محض آنکه رشد قارچ به حد کافی رسید و تاج آن شکل کامل خود را پیدا نمود بایستی قارچهای رسیده را جمع آوری نمود و بطور مرتب در طول بستر کشت ، بررسی کرد و قارچهای رسیده را جمع آوری کرد. قارچهایی که ترک برداشته و چتر آن باز شده باشد ارزش بازاریابی ندارند. علاوه بر این وزن آن کم می‌شود و همچنین قارچهایی که زودتر از موقع چیده شوند وزن آنها سبک بوده و از قارچهای درجه دو محسوب شده و ارزش غذایی کمتری دارد.
در موقع جمع آوری نباید از سبدهای بزرگ برای این منظور استفاده نمود. زیرا فشار قارچهای روی سبد موجب می‌گردد که قارچهای زیرین خراش برداشته و سیاه شوند برای جمع‌آوری قارچ ، کافی است کلاهک را در دست گرفته و یک پیچ به آن داده تا پایه آن از زمین جدا شود و بلافاصله ساقه کثیف و آلوده را با چاقوی تیز قطع کرد. و قارچ تمیز را داخل سبد گذاشته و حتی‌المقدور جمع آوری با دستکش انجام گیرد. بهره برداری هر 15 روز یکبار انجام می‌گیرد و این برنامه مدت دو تا سه ماه به طول می‌انجامد.
بسته بندی
قارچهای چیده شده را به اطاق سرد و خنک انتقال داده و در اسرع وقت نسبت به درجه بندی آن اقدام نموده و قارچهای لک‌دار و ناقص و کج و ناجور را جدا کرده و برای مصارف تهیه پودر فرستاده و قارچهای سالم را در بسته‌های درجه یک و درجه دو به بازار عرضه کنید.

کیسه راشل

کیسه راشل، مقرون به صرفه و مستحکم

پرورش قارچ خوراکی در منزل - بخش اول

بهترین موقع برای پرورش قارچ در خانه بین ماههای مهر تا آذر است ولی چنانچه امکانات تهویه هوا و متعادل نمودن درجه حرارت محیط محل پرورش وجود داشته باشد می‌توان کشت قارچ را در ماههای دیگر سال تعمیم داد. بطور کلی طرز پرورش قارچ مخصوص به خود آن است و می‌توان آن را در محیط تاریک پرورش داد و به جز نور مستقیم آفتاب ، هر مقدار نور را تحمل می‌کند. در هر صورت در محل پرورش قارچ علاوه بر آنکه ، بایستی تهویه هوا به خوبی انجام گیرد، درجه هوای محیط پرورش نیز باید بین 15 - 10 درجه نگهداری شود. علاوه بر این محل پرورش بایستی کاملا تمیز ، قابل شستشو و فاقد درز یا محلی برای پرورش باکتریها ، حشرات و قارچهای مضر باشد.

اتاق پرورش قارچ
عرض اطاق پرورش بایستی به حدی باشد که بتوان از راهروهایی که برای آن تعبیه می‌گردد، به راحتی عبور نمود. (حدود 70 سانتیمتر) عرض طبقات پرورش قارچ را نیز حداکثر 180 سانتیمتر در نظر می‌گیرند تا بتوان از دو طرف به وسط بستر قارچ دسترسی پیدا نمود و چنانچه طبقات پرورش قارچ در کنار دیوار باشد عرض آنرا حداکثر 90 سانتیمتر قرار می‌دهند. همچنین می‌توان قارچ را در جعبه‌های چوبی در اندازه 60 در 90 سانتیمتر و عمق 20 تا 25 سانتیمتر پرورش داد. طبقه بندیها معمولا در طول اطاق پرورش انجام می‌گیرد.

روی سطح زمین نبایستی طبقه‌ای مستقر نمود، حداقل فاصله بین طبقه اول تا کف زمین 15 سانتیمتر و فاصله هر طبقه از هم 60 سانتیمتر می‌باشد. بطور معمول برای پرورش قارچ در خانه فقط سه طبقه در نظر می‌گیرند و چنانچه اطاق به حد کافی وسیع باشد یک ردیف در طول اطاق در مجاور دیوار و یک طبقه (دو طرفه) در وسط و یک طبقه در طرف دیگر اطاق قرار می‌دهند بطوری که دو راهرو به عرض 70 سانتیمتر در دو طرف طبقه وسط ، 180 سانتیمتر باشد.

نحوه آماده سازی کود
چنانچه محل پرورش قارچ محدود و کوچک باشد میزان احتیاج به کود متناسب می باشد. لذا ترجیح داده می‌شود یک محوطه بتونی به ابعاد 1.5 متر ساخته و در مجاور آن محلی برای خروج آب مازاد کود در نظر بگیرند که فاضلاب را بتوان داخل سطل یا یک مخزن بتونی کوچک به ابعاد 40 سانتیمتر وارد نمود. کف مخزن اصلی را به ضخامت 15 سانتیمتر کاه ریخته و روی سطح کاه یک جعبه‌ای به ابعاد یک متر از جنس تور سیمی ضخیم که شبکه سوراخهای آن 0.5 سانتیمتر باشد طوری قرار می‌دهند که از هر طرف با دیواره مخزن بتونی 25 سانتیمتر فاصله داشته باشد و اطراف این توری را از کاه پر نموده و داخل توری را کود اضافه کرد.

تهیه بستر برای پرورش قارچ
بهترین ماده برای پرورش قارچ ، پهن اسبی و کاه می‌باشد. برای تهیه کود جهت پرورش قارچ مقداری پهن اسبی و کاه را مخلوط نموده و در ابعاد مناسبی در حدود 3 متری آنرا انبار نموده و آنها را روی هم بخوبی می‌کوبند. تا متراکم شود بطوری که از نفوذ باران به داخل آن جلوگیری گردد. پس از مدتی کوتاه عملیات تخمیر داخل توده کود شروع می‌شود و درجه حرارت محیط کود بالا می‌رود. همچنین می‌توان قبل از توده کردن کود مقداری آهک در حدود یک پنجم حجم پهن به آن اضافه و کاملا مخلوط کنید. سپس آنرا توده نمود.

این عمل باعث می‌گردد که عمل تخمیر به تعویق بیافتد و در عین حال آمونیاک تولید شده را جذب و علاوه بر آن مقداری از رطوبت اضافی کود را جذب نماید. بعد از سه روز مجددا این توده را برگ و هوا داده و آنرا مانند دفعه اول ، انباشته و روی آنرا بکوبید. سطح آنرا شیب دهید تا آب باران به داخل آن نفوذ نکند و این عمل به فاصله 4 - 2 روز ، چهار تا شش مرتبه باید تکرار گردد. لازم به یادآوریست که چنانچه در مرحله اول به کود ، آهک داده شده فاصله برگردان کود چهار روزه و در صورتی که آهک داده نشده باشد فاصله برگردان کود دو روز می‌باشد.

باید توجه داشت که بایستی دقت و مراقبت در نگهداری میزان رطوبت و حرارت داخل توده به عمل آید. زیرا هر اندازه مقدار رطوبت پهن زیاد باشد، محیط داخل کود ، اسیدی شده و کود غیر قابل استفاده می‌گردد. بخصوص در موقع برگردان کردن کود ، چنانچه مشاهده شود که کود بسیار خشک است، بایستی مقدار کمی غبار آب روی آن پاشید، از علائم مشخصه میزان رطوبت کود، آزمایش آنست، چنانچه مقداری کود را در دست بفشارید، نبایستی قطرات آب ، از لای انگشتان بچکد و فقط کافی است در اثر فشار به کود ، کف دست تر بشود. پس از آماده شدن بایستی اطاق پرورش را مجهز نمود.

طرز کاشت قارچ در اتاق پرورش
پس از آماده شدن کود آنرا به داخل سالن انتقال داده و روی سطح هر ردیف به ضخامت 15 سانتیمتر کود را گسترده و سطح آنرا کاملا مسطح می‌نمایند و این عمل را بایستی خیلی به سرعت و بدون آنکه کود حرارت خود را از دست بدهد انجام داد. پس از تکمیل و انجام کار کلیه درها و منافذ را بسته و مدت چهار روز کود را بحالت خود واگذار کنید تا درجه حرارت کود و محیط اطاق بالا برود و حدود 54 تا 60 درجه برسد و این حرارت به مدت 30 -48 ساعت ثابت باقی بماند، بعد از آن درجه حرارت کود پائین آمده و به 54 درجه می‌رسد.

این عمل را عرق کردن محیط کشت می‌نامند در حقیقت در این حرارت قسمت اعظم از محیط در اثر حرارت زیاد ضد عفونی شده و لارو حشرات و غیره از بین می‌روند. از این تاریخ به بعد تا مدت 5 روز درجه حرارت محیط بستر 10 - 12 درجه پایین می‌آید تا آنکه درجه حرارت به 23 الی 24 درجه می‌رسد. این درجه حرارت برای کاشت قارچ مناسب خواهد بود.